Seramik, pişmiş toprak yapınlarına verilen isim olarak ifade ediliyor. Çanak çömlek, tuğla, kiremit, terrakotta, sırlı karolar, bloklar, borular gibi gereçler seramiğe örnek olarak karşımıza çıkıyor.

Çömlekçilik olarak da ifade edilen seramiğin hammaddesi kil oluyor. Seramik, kullanılan toprağın türüne ve yapılışına göre dörde ayrılıyor.

– Pişmiş toprak eşya; çanak, çömlek, testi, vazo gibi..
– Tuğla, kiremit
– Çini işleri, duvarları kaplamak için karolar ve aynı teknikle yapılan vazolardır.
– Porselen işleri; Seramik, bünyeye göre 1. Boşluklu, 2. Yarı Boşluklu ve 3. Boşluksuz olarak üçe ayrılıyor.

* Camsı seramik, Kili 1280 C derecede pişirerek elde edilen, yüzeyi camlaşan seramiği ifade ediyor. Camsı seramik, yüzeyi emici olmadığı, çizilmediği, kolay temizlendiği, koku yapmadığı için lavabo, klozet, eviye gibi banyo ve mutfak gereçleri yapımında kullanılıyor.

* Vitrifiye seramik, camsı seramik ile aynı özellikleri taşıyor.

* Gre seramik, Feldispat eklenmiş özel karışımlı killerle yapılan ve 1300 C derecede pişirilerek kısmen camsı hale getirilen, çok homojen yapıya sahip ince seramik olarak karşımıza çıkıyor. Gre seramik, çok sert ve gözeneksiz olup dondan zarar görmeyen ve çizilmeyen özelliğe sahiptir.

* İnce seramik, porselen, fayans, gre gibi gereçlere verilen genel isim olarak ifade ediliyor.

* Kaba seramik, tuğla, kiremit gibi pişmiş toprak gereçlere verilen isimdir.

Vitrifiye kelime anlamı olarak camlaşmış, camsı anlamına gelmektedir.

Bu kelime inşaat sektöründe kullanılmakta olup; Lavabo, Tuvalet Taşı, Klozet, Küvet, Duş Teknesi gibi genelde seramik olan ürünlerin tamamının adına vitrifiye denir.